Strony

wtorek, 13 sierpnia 2013

W 100. rocznicę urodzin błogosławionego ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego

UCHWAŁA 
SENATU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ 
z dnia 9 sierpnia 2013 r. 
w 100. rocznicę urodzin błogosławionego ks. phm. Stefana Wincentego Frelichowskiego, 
Patrona Harcerstwa Polskiego 

Ksiądz podharcmistrz Stefan Wincenty Frelichowski urodził się 22 stycznia 1913 r. 
w Chełmży. W czwartej klasie gimnazjum wstąpił do ZHP i do Sodalicji Mariańskiej. 
Harcerstwo było ważnym elementem życia i rozwoju Wicka. W 2. Pomorskiej Drużynie 
Harcerzy im. Zawiszy Czarnego w Chełmży, po trzech miesiącach przynależności do niej, 
złożył przyrzeczenie harcerskie. W następnym roku był już drużynowym. Drużynę prowadził
do sierpnia 1931 r. W czerwcu zdał maturę, a jesienią wstąpił do Seminarium Duchownego 
w Pelplinie. 

W seminarium był bardzo aktywny. Działał w ruchu abstynenckim oraz w akcji 
misyjnej i charytatywnej. Był członkiem Kręgu Kleryckiego działającego w ramach 
Starszoharcerskiego Zrzeszenia Kleryków ZHP oraz jego przewodniczącym w latach 1933–
1936. 14 marca 1937 r. w katedrze pelplińskiej przyjął święcenia kapłańskie. Był wzorowym 
kapłanem, opiekunem chorych, przyjacielem dzieci i młodzieży, organizatorem pracy 
kościelnej i działaczem misyjnym. Był także kapelanem Pomorskiej Chorągwi Harcerzy ZHP 
i członkiem kierownictwa Wydziału Starszoharcerskiego chorągwi. 
11 września 1939 r. został aresztowany przez Gestapo wraz ze wszystkimi księżmi 
swojej parafii – wkrótce wszystkich zwolniono. 18 października 1939 r. ponownie 
zatrzymany wraz z około 700 osobami i osadzony w Forcie VII. 8 stycznia 1940 r. 
przewieziony do obozu przejściowego w Gdańsku-Nowym Porcie, a po kilku dniach do 
obozu w Stutthofie. 9 kwietnia 1940 r. wywieziony do Sachsenhausen, a następnie w grudniu 
1940 r. do obozu w Dachau. 

Pomimo bardzo trudnych warunków pełnił posługę kapłańską, organizował modlitwy, 
spowiadał, odprawiał potajemnie msze święte i rozdawał komunię. Pomagał chorym na tyfus, 
namawiał do tego także innych kapłanów. Podczas tej dobrowolnej pomocy chorym 
współwięźniom zaraził się tyfusem plamistym, który doprowadził, wraz z zapaleniem płuc, 
do Jego śmierci w dniu 23 lutego 1945 r. Władze obozowe, wbrew obozowej praktyce, – 2 – 
zgodziły się na wystawienie zwłok na widok publiczny w udekorowanej kwiatami trumnie. 
Współwięźniowie od samego początku byli przekonani o Jego świętości. 
Jan Paweł II beatyfikował ks. phm. Stefana W. Frelichowskiego 7 czerwca 1999 r. 
w Toruniu w obecności licznej rzeszy harcerek i harcerzy, do których powiedział „Niech 
będzie Wam patronem”. 

Rada Naczelna ZHR podjęła uchwałę w sprawie ogłoszenia ks. phm. Stefana 
W. Frelichowskiego Patronem Harcerstwa Polskiego, co stało się 20 czerwca 1999 r. 
Chcemy, aby kolejne pokolenia polskich harcerzy kontynuowały dzieło założycieli 
harcerstwa w duchu służby Bogu, Polsce i bliźnim, a cała młodzież kierowała się
patriotyzmem i służbą drugiemu człowiekowi. Realizowanie tego zadania – choć niełatwe – 
jest również dziś bardzo potrzebne. Dlatego bardzo istotny jest przykład i zachęta naszych 
wyjątkowych poprzedników, bezinteresownych i pracowitych, oddanych Narodowi 
i zwykłym potrzebującym ludziom. Takim wzorem bez wątpienia jest błogosławiony 
ks. phm. Stefan W. Frelichowski. 

Przypominamy Jego postać w setną rocznicę urodzin, mając nadzieję, że przez wiele 
kolejnych lat harcerstwo będzie wskazaniem dla młodych w podejmowaniu ważnych decyzji, 
wyzwaniem i polem służby dla dobra naszego Narodu i Państwa. 

Uchwała podlega ogłoszeniu w Dzienniku Urzędowym Rzeczypospolitej Polskiej 
„Monitor Polski”. 

MARSZAŁEK SENATU 
Bogdan BORUSEWICZ

Brak komentarzy:

Prześlij komentarz