Takie będą Rzeczypospolite jaki ich młodzieży chowanie

Z wychowaniem młodych polaków mamy ostatnio niemałe problemy - niestety często z winy dorosłych. Ostatnie zmiany na rynku obowiązkowych lektur szkolnych pokazują wielkie braki w doborze literatury patriotycznej. Pan Tadeusz opuścił już gimnazjum i teraz jedynie ci, którzy uczęszczać będą do szkół średnich, czytać będą nasza epopeję. Konradowi Wallenrodowi  łatwiej było utrzymać się w Zakon ie Krzyżackim niż w podstawie programowej. Więcej na ten temat pisze Gazeta Krakowska.
W tej sytuacji należy pomyśleć o większym zaangażowaniu drużynowych w zachęcanie druhów do czytania i rozmyślania nad klasyka polskiej literatury.

Wiadomości z drużyn Ruchu

Czuwaj!

Druhowie jeszcze w sierpniu prosiliśmy Was o przesłanie wiadomości dotyczących Waszych drużyn. 

Krótkie opisy waszej pracy, obrzędowości, itp. które moglibyśmy umieścić na stronie Campo Don Bosco. Niestety do dziś kilka drużyn nie odpowiedziało na nasze zaproszenie.

Dziękujemy Drużynom, które odpowiedziały na nasze prośby. Wiemy, że obowiązki czasami nie pozwalają na załatwienie wszystkich spraw od razu (zwłaszcza na początku roku szkolnego).

Dlatego po raz kolejny prosimy o przesłanie takich informacji na adres campodonbosco@gmail.com do dnia 30 września 2013 roku. Będzie fajnie jeśli do tekstu dorzucicie jakieś zdjęcie.

Pozdrawiamy!

Redakcja Campo Don Bosco

W dzień i w nocy rozmyślał o Panu Jezusie i Towarzystwie Jezusowym

Św. Stanisław Kostka w stroju jezuickim

Dziś obchodzimy święto świętego Stanisława Kostki - patrona polskiej młodzieży. Chłopca, który może stać się wzorem do naśladowania dla niejednego i niejednej z nas. zachęcamy do zapoznania się z jego życiorysem.

"Pewien młody Polak, szlachetnego rodu, lecz bardziej jeszcze szlachetny cnotą, przebywał u nas w Wiedniu przez dwa lata i nalegał o przyjęcie go do zakonu. Spotykał się jednak zawsze z odmową; nie wypadało przyjmować go bez zgody rodziców, był bowiem naszym konwiktorem i uczniem naszego gimnazjum, poza tym zaistniały jeszcze inne powody odmowy. Nie mając więc nadziei na urzeczywistnienie tutaj swoich zamiarów, wyruszył przed paroma dniami w niewiadomym kierunku pragnąc zapewne uczynić to gdzie indziej. 

Zostawił on wielki przykład stałości i pobożności; wszystkim drogi, nikomu nie przykry, młody wiekiem, ale dojrzały roztropnością, niewielki wzrostem, lecz wielki duchem. Słuchał codziennie mszy świętej, częściej od innych spowiadał się i przyjmował komunię świętą, i długo się modlił. Studiował retorykę i nie tylko dorównywał innym w nauce, ale i prześcigał tych, którzy do niedawna jego przewyższali. 

Dzień i noc rozmyślał o Panu Jezusie i o Towarzystwie Jezusowym. Ze łzami prosił przełożonych o przyjęcie, pisał też listy do legata papieskiego, by nakłonił naszych do tego. Lecz wszystko na próżno. Dlatego postanowił wbrew woli rodziców, braci, znajomych i powinowatych, gdzie indziej i na innej drodze szukać dostępu do Towarzystwa Jezusowego. A gdyby i to mu się nie powiodło, postanowił całe życie pielgrzymować, wzgardzony i ubogi dla miłości Chrystusa. 

Nasi zaś, skoro poznali jego myśli, zaczęli mu to odradzać i zachęcali, by wyruszył w drogę wraz ze swoim bratem, który wkrótce miał powracać do ojczyzny. Zapewniali go również, że rodzice przychylą się do jego zamiarów, gdy zobaczą jego stałość. On jednak twierdził przeciwnie, że lepiej od innych zna swoich rodziców i że daremnym byłoby wyczekiwać tego od nich, a uważa, że powinien spełnić to, co obiecał Chrystusowi. 

Tak więc, gdy ani wychowawca, ani spowiednicy nie mogli go odwieść od powziętego postanowienia, pewnego poranka, po przyjęciu komunii świętej, opuścił Wiedeń bez wiedzy swojego opiekuna i swojego brata. Wyrzekł się dość znacznej ojcowizny, pozostawił odzież, której używał w domu i w szkole, a przywdziawszy płócienne i pospolite odzienie, z kijem w ręku udał się w drogę jak zwyczajny ubogi prostak. Tylko Bóg wie, co będzie z nim dalej, ufamy jednakże, że to wszystko się stało nie bez natchnienia Bożego. Był zawsze taki stały w swoim postanowieniu, iż wydaje się nam, że w tym wypadku działał pod wpływem łaski, a nie z jakiegoś chłopięcego kaprysu." - Z zapisków Kolegium Jezuickiego w Wiedniu. 

Rząd nie chce "Mazurka Dąbrowskiego"

Na portalu Fronda.pl zamieszczona ciekawy artykuł o obecności "Mazurka Dąbrowskiego" w polskich szkołach. Rząd nie chce przystać na propozycję codziennego śpiewania Hymnu w szkołach. 

Więcej na: www.fronda.pl

500 wejść !!!

Udało się! Kiedy zakładaliśmy blog SRPM "Dęby" zastanawialiśmy się, czy ktokolwiek zechce go czytać. Tymczasem po niespełna dwóch miesiącach blog przeczytało ponad pięćset osób. Zachęcamy, aby utrzymać tę dobrą passę i zachęcać innych harcerzy (nie koniecznie z "Dębów") do odwiedzania naszej strony i profilu na Facebooku. Serdecznie dziękujemy za czytanie bloga i prosimy o przesyłanie nam wiadomości ze środowisk - umieścimy je na blogu. Prosimy również drużynowych o przesłanie krótkich opisów drużyn dębowych, które prowadzą.

Cios w plecy

17 września dla Polaków na zawsze pozostanie wspomnieniem zdradzieckiej napaści ZSRR na II Rzeczypospolitą. Pod pozorem ratowania ludności przed wojskami niemieckimi Armia Czerwona wkroczyła 17 września 1939 roku. W rzeczywistości tego typu działania zakładał pakt Ribbentrop-Mołotow, podpisany kilka tygodni wcześniej. Dwaj sąsiedzi po raz kolejny sięgnęli po polską ziemię.  

Wojna 1939 roku stała się jednym z ważniejszych epizodów rozpoczętej 1 września II wojny światowej. Dla nas powinna być ona z jednej strony nauką patriotyzmu i świadomości narodowej. z drugiej strony powinna nam ona przypominać (zwłaszcza w cieniu  możliwego konfliktu w Syrii) o konieczności dbania o pokój i potrzebie budowania poprawnych relacji z sąsiadami - przy uwzględnieniu tego, że w dziejach narodu są sprawy z których nie można zrezygnować i których należy bronić nawet własną krwią. 

Wiązanka 2014

Plakat "Wiązanki 2014"

Dla wszystkich grup Rodziny Salezjańskiej - w tym dla harcerzy z SRPM "Dęby" wiązanka ks. Generała jest wyznacznikiem pracy na kolejny rok. 

Kilka dni temu do Polski dotarła Wiązanka 2014. W kolejnym roku zastanawiać będziemy się nad duchowością ks. Bosko. Dlatego hasłem przewodnik kolejnej wiązanki jest: Doświadczenie duchowe ks. Bosko źródłem salezjańskiej świętości. Na stronie Inspektorii pilskiej znaleźć możecie więcej wiadomości dotyczących "Wiązanki 2014". Zachęcamy, aby w Waszych drużynach rozwijać życie duchowe harcerzy poprzez korzystanie z bogactwa duchowości salezjańskiej pozostawionej nam przez św. Jana Bosko.

Salezjańska droga do świętości została zarysowana w prostych punktach:

• sumienni spełniane obowiązki
• radość płynąca z czystości serca 

W celu lepszego zapoznania się z tematem "salezjańskiej duchowości młodzieżowej" zachęcamy do obejrzenia prezentacji umieszczonej na stronie Inspektorii, pod linkiem podanym wyżej. Salezjańska duchowość młodzieżowa jest odpowiedzią na potrzeby dzisiejszego świata, który bardziej niż nauczycieli potrzebuje świadków. 

Życie duchowe drużyny pobudzać można na wiele sposobów, jednym z nich są Adwentowe i Wielkopostne dni skupienie organizowane w Ladzie nad Wartą, na które już teraz serdecznie zapraszamy. 

List Generała Salezjanów do Rodziny Salezjańskiej

Druhny i Druhowie przesyłamy Wam list Przełożonego Salezjanów – ks. Pascuala Chaveza, w związku z niepokojem w Syrii. Jako zaangażowani w SRPM "Dęby" jesteście elementem wielkiej Rodziny Salezjańskiej. Zechciejcie wiec posłuchać tego, co mówi nasz Ojciec - następca ks. Bosko. 

ks. Pascual Chavez SDB
- Przełożony generalny Salezjanów

Drodzy Bracia i Siostry Rodziny Salezjańskiej,
bardzo serdecznie Was wszystkich pozdrawiam, z tą samą miłością, jaką ks. Bosko żywił do wszystkich swoich Synów i Córek.

Powodem tego mojego przesłania do całej Rodziny Salezjańskiej jest skierowanie waszej uwagi na słowa, jakie wypowiedział Ojciec Święty w czasie modlitwy “Anioł Pański” w ubiegłą niedzielę, 1 września. Zwrócił się on do Kościoła i świata w tych słowach: „W dniu dzisiejszym, Drodzy Bracia i Siostry, chciałbym wyrazić krzyk, wznoszący się z rosnącym niepokojem z każdego zakątka ziemi, z każdego narodu, z serca każdego człowieka, z jednej wielkiej rodziny, jaką jest ludzkość: jest to wołanie o pokój. To jest wołanie z mocą: chcemy świata pokojowego, chcemy być ludźmi pokoju, chcemy, aby w tym naszym społeczeństwie, dręczonym podziałami i konfliktami, zapanował pokój; nigdy więcej wojny! Nigdy więcej wojny! Pokój jest zbyt cennym darem – trzeba go szerzyć i chronić”.

Jak widzicie, jest to gorący apel, który odnosi się przede wszystkim do bolesnej sytuacji w Syrii, pogrążonej od dłuższego czasu w wojnie domowej, a po drugie, stanowi zachętę do tego, by nie zapominać o licznych innych konfliktach, które nękają wiele regionów i narodów na różnych kontynentach.
Aby uwrażliwić Kościół i wszystkich ludzi dobrej woli na ten ważny temat pokoju, Papież Franciszek zakończył swój apel słowami: «Postanowiłem ogłosić w całym Kościele 7 września, wigilię święta Narodzenia Maryi, Królowej Pokoju, dniem postu i modlitwy w intencji pokoju w Syrii, na Bliskim Wschodzie i na całym świecie…Zgromadzimy się tu, na placu św. Piotra, w godzinach od 19.00 do 24.00 na modlitwie w duchu pokuty, aby błagać Boga o ten wielki dar dla umiłowanego narodu syryjskiego oraz w intencji przezwyciężenia wszystkich sytuacji konfliktowych i przemocy na świecie. Ludzkość potrzebuje widzieć gesty pokoju oraz słyszeć słowa nadziei i pokojowe! Proszę wszystkie Kościoły partykularne, aby przeżywając ten dzień postu, zorganizowały także jakieś nabożeństwo liturgiczne w tej intencji. Oczekuję was w najbliższą sobotę o 19.00 na Placu św. Piotra».
Wszystkich was, ożywionych tym samym duchem naszego wspólnego Ojca, Księdza Bosko, gorąco zachęcam do przyjęcia tej zachęty Ojca Świętego, traktując ją jak rozkaz, który trzeba wykonać z przekonaniem i miłością. Wszyscy wierzymy, że pokój jest dobrem koniecznym dla rozwoju i postępu wspólnot narodowych i społeczności świata. Karmi się on poszanowaniem podstawowych praw, które są zapewnione narodom i osobom, a jednocześnie jest budowany na drodze przestrzegania równie ważnych obowiązków, które wypływają z tych samych praw.

Tak więc pragnę zachęcić wszystkie grupy Rodziny Salezjańskiej do konkretnej odpowiedzi na zachętę Ojca Świętego i uczynienia dnia 7 września dniem modlitwy, refleksji i postu, aby zaświadczyć wobec świata o naszym przekonaniu o wielkiej wartości, jaką jest pokój, i aby prosić o ten dar “Księcia Pokoju”, Chrystusa Zmartwychwstałego, zwycięzcę śmierci!

A konkretnie, tych, którzy mogą to uczynić, z Rzymu i jego okolic, proszę o fizyczną obecność na Placu św. Piotra w czasie tej wielkiej chwili modlitwy i postu. A wszystkich innych zachęcam do aktywnego udziału w inicjatywach, które z całą pewnością będą podejmowane przez poszczególne kościoły lokalne.

Każda wspólnota i każde środowisko wychowawcze, na ile to możliwe, niech postara się przeżyć te trzy momenty:

• Moment modlitwy o pokój, który należy przeżyć przede wszystkim jako adorację eucharystyczną, przygotowaną szczególnym postem; wzmacniając modlitwę biblijnymi tekstami lub treściami mówiącymi o pokoju, wziętymi z dokumentów Kościoła.

• Moment wychowania do pokoju. W szkołach, oratoriach, w innych środowiskach wychowawczych należy zaproponować dzieciom i młodzieży spotkanie na temat pokoju, proponując im refleksję, dla której punktem wyjścia będą aktualne wiadomości poświęcone temu tematowi, uwzględniając tekst encykliki Jana XXIII “Pacem in terris”, a także inne dokumenty Kościoła, jak również znaczące teksty świeckich autorów.
Chciejmy pomóc ludziom młodym dojrzeć w przekonaniu, że pokój buduje się w oparciu o cztery fundamentalne wartości: prawdę, sprawiedliwość, miłość i przebaczenie.

• Moment świadectwa pokoju. Można we wspólnocie przeżyć czas wspólnotowego pojednania, zapraszając także naszych świeckich i młodzież, by wraz z nimi prosić o przebaczenie Boga za nasze podziały, nasze konflikty, małe i wielkie. Można także zachęcić świeckich, z którymi jesteśmy w kontakcie, do udziału w spotkaniu refleksji i pogłębienia tematu pokoju. Powinni wszyscy poznać, że pokój mieszka w sercu każdej grupy i każdej wspólnoty Rodziny Salezjańskiej.

Najdrożsi, dziękuję wam! Wiem, że przyjmiecie tę moją zachętę ze wspaniałomyślnością i zaangażowaniem. Dziękuję wam za to w imieniu Ojca Świętego i naszego ukochanego Ojca, księdza Bosko!

Pozdrawiam was wszystkich. Maryja, Królowa Pokoju i Wspomożycielka Chrześcijan, niech wam towarzyszy na waszej drodze.

Rzym, 3 września 2013

Ks. Pascual Chávez V. sdb

Przełożony Generalny

Zachęcamy, aby Druhny i Druhowie z SRPM „Dęby” włączyli się do postu w intencji zaproponowanej przez Ojca świętego Franciszka.

Wiadomość Druha Sekretarza SRPM "Dęby"

”Czuwaj!

Na wstępie chciałem powitać w naszym gronie 2 nowe drużyny:

13 Szczecińską Drużynę Harcerzy "Fagus" oraz 13 Świebodzińską Drużynę Harcerzy "Sten".

Zapraszamy wszystkich na XXXI Pielgrzymkę Harcerską na Jasną Górę. Szczegóły znajdziecie na stronie http://www.zhr.pl/node/730 lub w załączniku.

Zapraszamy również do polubienia naszego funpage'a na Facebook'u http://www.facebook.com/srpmdeby oraz do odwiedzania strony http://campodonbosco.blogspot.com/

Znajdziecie na nich zawsze aktualne informacje RPMu.

Proszę Komendantów obozów i Drużynowych o przesłanie krótkich informacji o Waszej Akcji letniej: Gdzie i kiedy byliście oraz oczywiście jakie drużyny brały udział w obozie. A jeżeli dołączycie do tego jeszcze opis Waszych działań, to będzie super.

Proszę również o informację czy i ile potrzebujecie plakietek "Campo don Bosco" (oczywiście z uwzględnieniem kolorów) oraz plakietek "SRP-M Dęby".

Informacje proszę przesyłać do mnie.

Czuwaj!”

phm. Paweł Szulerecki

Sekretarz SRP-M "Dęby"

PS. Redakcja załącza wstępne kalendarium Ruchu na rok harcerski 2013/2014

· wrzesień 2013 – początek peregrynacji relikwii bł. S. W. Frelichowskiego, Patrona Harcerstwa

· 6-8 IX – XXXI Ogólnopolska Pielgrzymka Harcerska na Jasną Górę

- spotkanie Rady Ruchu

· październik – zlot drużyn Ruchu w Lądzie

· 6-8 XII – adwentowe rekolekcje dla kadry Ruchu w Lądzie

· 13-14 XII – udział w Pielgrzymce ZHR śladami bł. S. W. Frelichowskiego w Dachau

· ferie zimowe – zimowiska drużyn Ruchu, kurs patrolowych wędrowników

· 22 II 2014 – Dzień Myśli Braterskiej

· 23 II – Warszawa – uroczyste zakończenie Roku Patrona Harcerstwa

- spotkanie Rady Ruchu

· 21-23 III – Wielkopostne Dni Skupienia w środowiskach Ruchu

· 9-11 V – Zlot Kadry Ruchu

· lipiec – udział w obozach „Campo Don Bosco” i kursie „Pajęczarnia”

· sierpień – służby podczas „Boskiego Festiwalu” XVII Sejmiku Młodzieży w Trzcińcu

Kolejna rocznica

Pancernik Schleswig - Holstein
oddający pierwsze strzały w kierunku Westerplatte

Dziś, 1. września, po raz kolejny obchodzimy rocznice zbrodniczej napaści III Rzeszy na Polskę, która dała początek II Wojnie Światowe. Pierwsze strzały na Westerplatte i odgłosy bomb spadających na Wieluń na lata pogrzebały marzenia o wolnej Polsce. Ostateczny cios zadany nam przez ZSRR szesnaście dni później okazał się być zbyt silnym dla młodego państwa.

Dla Polaków nadszedł okres łapanek, robót przymusowych, lagrów sowieckich i niemieckich obozów koncentracyjnych. Polacy dzielili swój trudny los razem z Żydami, Romami i innymi narodowościami, które zbrodnicze systemy uznały za zbędne w świecie, który chciały zbudować.

Wolność niesiona na bagnetach Armii Czerwonej, maszerującej na Berlin, okazała się jedynie inną formą niewoli. Pełna wolność przyszła dopiero po upadku PRL-u. Do 1963 roku żołnierze polskiego podziemia walczyli w obronie ideałów II RP. Pomimo pozornej przegranej Polska pozostała żywa w sercach milionów Polaków, którzy dali o sobie znać w latach osiemdziesiątych.

Ofiarami wojny padły miliony niewinnych istnień. Wśród nich znaleźli się również harcerze związani z "nitką salezjańską. W Obozie koncentracyjnym w Dachau zginęło dwóch salezjanów - harcerzy.

Sługa Boży ks. Franciszek Miśka SDB

ks. Franciszek Miśka SDB - Dyrektor sierocińca i proboszcz parafii w Lądzie nad Wartą, w pamięci salezjańskich harcerzy zapisał się jako kapelan lądzkiej drużyny oraz dobrodziej warszawskich drużyn harcerzy, które korzystały z jego gościnności w latach, kiedy był dyrektorem domu zakonnego w Jaciążku. Zmarł z wycieńczenia 30 maja 1942 roku. Obecnie trwa jego proces beatyfikacyjny.

ks. Franciszek Harazim - Wykładowca w seminarium salezjańskim w Krakowie. W 1922 roku dyrektor domu w Aleksandrowie Kujawskim, w murach którego schronienie znalazła najstarsza aleksandrowska drużyna harcerzy. Ksiądz Franciszek zasłynął również jako twórca scenariuszy teatralnych pisanych na potrzeby harcerstwa. Zamordowany 27 czerwca 1941 roku w Oświęcimiu. Proces beatyfikacyjny ks. Harazima trwa. 

W tych dniach pamiętajmy o żołnierzach i ofiarach cywilnych, którzy złożyli swe życie na ołtarzu ojczyzny, broniąc polskości w sobie i w nas.