Obrzędowość

Logo Salezjańskiego Ruchu
Programowo - Metodycznego "Dęby"

W czasie rozwoju salezjańskiej obecności w harcerstwie środowisko "Dębowe" wykształciło specyficzną obrzędowość. Oto kilka podstawowych wiadomości na temat obrzędowości "dębowej".

Pierwsze ognisko:

Pierwsze ognisko rozpala Komendant Obozu, wkładając don żagiew z ubiegłorocznego ogniska. Od niego biorą żagwie drużynowi wszystkich drużyn biorących udział w obozie i rozpalają małe ogniska drużyn.

Krąg ogniskowy: fotel komendanta, po prawej stronie kapelan i goście, po lewej oboźny i reszta kadry. Po lewej stronie kadry zastępowy i jego zastęp i tak do gości (najpierw harcerze a potem harcerski).

Przebieg ogniska: Na początku śpiewa się: Płonie ognisko... Następuje mianowanie strażnika ognia. Kandydat przyklęka na lewe kolano. Komendant wypowiada słowa: Mianuję Cię strażnikiem ognia. Bacz by jasno płonął w naszych sercach i nie zagasł! Następnie śpiewa się dwie zwrotki: Już rozpaliło się ognisko... Wszyscy siadają na słowa: "siedliśmy wszyscy przy nim blisko" - należy pamiętać, aby Komendant usiadł pierwszy. 

Pierwsza część ogniska jest obrzędowa, z gawędą. zwraca się uwagę na formacyjny charakter piosenek i okrzyków. Druga część jest prezentacją zastępów - może być wesoła, z zabawami i śpiewami. Do ognia dokładamy tylko podczas śpiewu. 

Na zakończenie śpiewa się: Już do odwrotu... Wstajemy na słowa: "wstaje wiara w ordynku szczęśliwa" - należy pamiętać, aby Komendant wstał pierwszy a po nim pozostali, jeśli nie wyszło, siada się i zaczyna jeszcze raz. Następnie śpiewa się: Ogniska już dogasa blask... w czasie którego zawiązuje się krąg. Następnie śpiewa się: Znad wód... i potem Idzie noc... Następuje zakończeniem wspólnym uściskiem dłoni z Czuwaj! Komendanta. Uwaga! W środowisku "dębowym" nie puszcza się Iskierki. 

Następnie kapelan prowadzi modlitwy wieczorne. W czasie modlitw następują tak zwane Szare godzinki, - wzajemne przeprosiny i podziękowania. Może nastąpić też obrzędowe palenie wad wypisanych na skrawkach kory. Następnie śpiewa się: O Panie Boże... I to już koniec ogniska. Podobnie wyglądają wszystkie ogniska obozowe - nie ma tylko małych ognisk drużyn i nie wszystkie ogniska prowadzi Komendant.

Ostatnie ogniska:

Według zwyczajów jest nim watra kadry. W tym  ognisku pali się maszt obozowy  (bez rąbania, na sposób indiański), oraz zdemontowany krzyż i ołtarz obozowy. Ognisko pali się do zakonczenia obozu, czyli do wyjazdu Komendanta.

Sprawność INDIANIEC

Sprawność tę zdobywa się na obozach stałych "Campo Don Bosco". Jest ona trzystopniowa: Indianiec, Wojownik i Czarownik. Zdobywanie sprawności organizuje kapituła złożona z osób, które zdobyły już minimum stopień Indiańca. Kapitule przewodzi minimum Wojownik. 

Sprawność jest owiana tajemnicą i wiąże się z osiągnięciem przez harcerza samodzielności i zaradności w lesie - co potwierdza nadanie miana puszczańskiego, które instruktorzy noszą na osobnych proporcach.

Warunki brzegowe: drugi obóz, stopień wywiadowcy (tropicielki), wyznaczenie przez kapitułę. 

Budowa wioski indiańskiej:

Na każdym obozie "Campo Don Bosco" buduje się wioskę indiańską - zastępy budują własne szałasy. W wiosce stawia się rzeźbiony Pal męczarni oraz przygotowuje miejsce do indiańskich harców - zawody łucznicze, rzut oszczepem, rzut tomahawkiem itp. Podczas harców tylko indianie występują w strojach indiańskich z odpowiednia liczbą piór: Indianiec (1), Wojownik (2), Czarownik (3). Reszta wioski to blade twarze. 

Plakietka ruchu - noszona na lewym przedramieniu 

Obrzędowe przyznawanie stopni:

Oprócz przyznania stopnia rozkazem w środowisku SRPM "Dęby" stosuje się obrzędowe przyznanie stopnia. Minimalne wymagania: ognisko (świeczkowisko), kandydat przyklęka na prawe kolano. Drużynowy, lub komendant wypowiada słowa: Nadaję Ci uświęcony męczeńską krwią Twoich rówieśników z Szarych Szeregów stopień ...

Obrzędowe przyznawanie sprawności: 

Podczas odczytywania rozkazu o przyznaniu sprawności na apelu kandydatowi wręcza się wycięty z kory brzozowej krążek z wyrysowanym znakiem sprawności. Na wyszycie sprawności kandydat otrzymuje trzy dni, w innym wypadku sprawność zostaje cofnięta i trzeba ją ponownie zdobywać. 

Kaplica obozowa:

Kaplica zawsze znajduje się w centrum obozu. każdy uczestnik ma możliwość codziennego udziału we Mszy świętej. Msza święta jest wpisana w rozkład dnia i nie może być zastąpiona alternatywnymi zajęciami. Jeśli na obozie są klerycy, na pół godziny przed pobudką odmawiana jest Jutrznia, dlatego do wystroju kapliczki należy dołączyć tyle pniaków do siedzenia, ilu jest kleryków. 

Konkursy:

Są one ogłaszane na początku obozu. O nagrodę Kapelana - konkurs na najładniejszą kapliczkę zastępu. O nagrodę Oboźnego - konkurs na najbardziej funkcjonalną i estetyczna pionierkę. O nagrodę Kwatermistrza - konkurs na najlepszy stojak na menażki. 

W konkursie o nagrodę Kapelana biorą udział kapliczki wykonane z elementów leśnych i trwałych, pozwalających na umieszczenie kapliczki w harcówce i transport w plecaku. 

Podchodzenie obozów:

Na obozach stosujemy przedwojenną etykietę harcerską. Obcy podobóz podchodzi się wyłącznie za zgodą jego Komendanta, a on z kolei nikomu nie może wyjawić, że będzie podochodzony. Zabiera się wyłącznie ustalone przedmioty, mające znaczenie dla honoru drużyny (proporzec, flaga), bądź zostawia się list  na korze brzozowej przypiętej do masztu. Jako "wykupne" stosuje się wyłącznie dary lasu - powinno być dowcipnie, ale nie uciążliwie. Należny do dobrego tonu nie podchodzić podobozów we własnym zgrupowaniu. 

Przykładowa plakietka uczestnika obozu
"Campo Don Bosco"

Plakietki "Campo":

Na każdym obozie "Campo Don Bosco" zdobywane są przez uczestników i kadrę plakietki obozowe w odpowiednich kolorach, zgodnych z Regulaminem obozów SRP-M "Dęby".

Powitanie dnia:

Zwyczaj jest krótki. Obóz, lub podobóz staje w kręgu i śpiewa: Kiedy ranne... i Wstaje dzień... po czym rozchodzi się na wezwanie prowadzącego: Do pracy!










Śpiewnik używany przez SRPM "Dęby" znajdziesz klikając na ten link: Śpiewnik SRPM "Dęby"